İnsan vücudu, mühendislik açısından dünyanın en zorlu çalışma ortamlarından biridir. Yüksek nem, korozif vücut sıvıları ve eklemlere binen tonlarca yük… Bu ortama bir metal yerleştirecekseniz, hata yapma lüksünüz yoktur. İşte bu yüzden modern tıp, Kobalt-Krom-Molibden (CoCrMo) tozlarına güveniyor. Eskiden “mum döküm” (lost wax casting) tekniğiyle günlerce süren üretim süreçleri, artık metal tozları ve 3D yazıcılar sayesinde saatlere inmiş durumda. Peki, Co-Cr tozunu bu kadar vazgeçilmez kılan teknik sırlar nelerdir? 1. Malzeme Bilimi: Neden Co-Cr-Mo? Medikal

Mühendislikte genellikle hafiflik aranır; ancak bazı durumlarda “ağırlık” ve “yoğunluk” en büyük avantajdır. Bir füze başlığının dengelenmesi, bir tank zırhının delinmesi veya bir nükleer tıbbi cihazın radyasyon sızdırmazlığı söz konusu olduğunda, akla gelen ilk element Tungsten’dir. Ancak saf Tungsten gevrektir ve şekillendirilmesi zordur. İşte bu noktada malzeme bilimi devreye girer ve Tungsten’i sünek metallerle (Nikel, Demir, Bakır) birleştirerek Tungsten Esaslı Metal Matris Kompozitlerini (W-MMCs) yaratır. Bu yazıda, sanayinin “Ağır Abileri” olarak bilinen bu kompozitlerin teknik

Titanyum, yüksek mukavemet/ağırlık oranı ve biyouyumluluğu ile mühendislik harikasıdır. Ancak toz yatağında (Powder Bed Fusion) işlenirken en ufak bir parametre hatası, parçanın çatlamasına, gözenekli olmasına veya oksidasyon nedeniyle gevrekleşmesine yol açabilir. Lazer (SLM/DMLS) veya Elektron Işını (EBM) teknolojisi kullanıyor olmanız fark etmeksizin, titanyum tozu ile çalışırken dikkat etmeniz gereken hayati teknik kurallar şunlardır: 1. Toz Kalitesi: Her Şeyin Başladığı Nokta Makineniz ne kadar gelişmiş olursa olsun, tozunuz kötüyse sonuç kötü olacaktır. Titanyum tozlarında Küresellik (Sphericity)

Ekstrem mühendislik uygulamalarında, 2000°C ve üzeri sıcaklıklar “cehennem” olarak değil, “standart operasyonel ortam” olarak kabul edilir. Saf Tungsten (W), 3422°C ile metaller arasında en yüksek erime noktasına sahip şampiyon olsa da, termal şoklara ve mekanik titreşimlere karşı hassastır. Metalurjistler bu sorunu çözmek için Tungsten’i, periyodik tablonun en nadir ve yoğun elementlerinden biri olan Renyum (Re) ile alaşımlandırmıştır. Bu yazıda, W-Re alaşımlarının arkasındaki “Renyum Etkisi”ni, kritik karışım oranlarını ve havacılıktan elektroniğe uzanan kullanım alanlarını teknik bir

Toz Metalurjisi (PM) ve Metal Enjeksiyon Kalıplama (MIM) süreçlerinde başarı, “3T Kuralı”na bağlıdır: Time (Zaman), Temperature (Sıcaklık) ve Turbulence (Atmosfer Akışı/Türbülans). Pek çok üretici sadece sıcaklığa odaklansa da, parçanın nihai kalitesini ve kimyasal yapısını belirleyen asıl faktör fırının içindeki havadır; yani Sinterleme Atmosferidir. Metal parçacıklarının atomik difüzyonla birbirine kaynadığı bu süreçte atmosferin üç kritik görevi vardır: Oksidasyonu önlemek, yüzey oksitlerini indirgemek (temizlemek) ve karbon oranını kontrol etmek. Yanlış gaz seçimi, en kaliteli metal tozunu bile