Bor oksit (dibor trioksit), amorf camsı halde ve iki farklı

forma sahip kristal yapıda bulunabilir. Amorf formu

renksiz, kokusuz, sert, camsı yapıya sahip bir katıdır ve

genellikle borik asidin dehidrasyonu yöntemiyle üretilir.

En yaygın kristal hali hegzagonal bor oksit, normal

şartlarda kararlı halde bulunur. Bor oksidin diğer kristal hali ise daha az

rastlanılan monoklinik bor oksit, normal şartlar altında termodinamik

olarak kararlı değildir. Bu kristaller; sert, beyaz ve kokusuzdur

 

Fiziksel Özellikler:

Özgül ağırlık : 2,17 g/cm3

Dökme (yığın) yoğunluğua : 1,10 g/cm3

Molekül ağırlığı : 69,62 g/mol

Erime noktası : 450oC

Kaynama noktası : 1860oC

Isı kapasitesi : 16,2 J/goC

Isıl iletkenlik : 0,345 W/mK

Özgül yüzey alanı : <1 m2/g

Difüzyon katsayısı : 1,1×10-5 cm2/s

Yüzey gerilimi : 68,17 mN/m (Ağ. % 1,0 sulu çözelti)

Renk ölçüm testi : 96,43 (ortalama L değeri)

 

 

Kullanım Alanları ve Faydaları:

Cam: Cam üretiminde ergime derecesini düşürücü ve ısıl genleşme

katsayısını arttırıcı madde olarak kullanılmaktadır. Aynı zamanda camın

çizilme ve aside dayanıklılık direncini geliştirmekte olup renk ve

parlaklık özelliklerini arttırmaktadır.

 

Seramik: Bor oksit, seramik ve emaye sırların üretiminde

kullanılmaktadır. Fonksiyonları, sır ve kaplandığı malzeme arasında ısıl

genleşme katsayısını düzenlemek, sırın kırılma indisinin yüksek

olmasını sağlamak, sırın mekanik özelliklerini ve çizilme direncini

arttırmak, su ve kimyasallara karşı direnci arttırmaktır.

 

Bor kimyasalları: Bor kimyasallarının üretiminde bor hidrürler, bor

nitrürler gibi inorganik bileşiklerin ve borik asit esterleri gibi organik bor

bileşiklerinin üretiminde katalizör olarak görev yapmaktadır.

 

Metalurji: Metalurji sektöründe metal oksitler için iyi bir çözücü

olmasından dolayı flaks olarak kullanılmaktadır.

Elektrik ve elektronik: Ga-As (Galyum-Arsenik) yarı iletkenlerin

yapımında kullanılmaktadır.